Een lange, warme maar fantastische fietstocht

11 augustus 2020 - Kesteren, Nederland

Vanmorgen om 07 uur opgestaan en de tenten snel ingepakt. De jongens wilden nog een spelletje spelen voor vertrek. Samen nog ontbeten met Suzanne&Frank en om 9 uur vertrokken. Op aanraden van Frank via Bronkhorst gefietst en daar het pontje over de IJssel genomen naar Brummen. Robert was moe en had zere benen, hij moest echt even op gang komen zo ‘s morgens vroeg. 
vanaf daar doorgefietst om in Rheden voor de AH te lunchen en even op hond Gino gepast. Zijn baasje vertelde dat hij zo piept als zij hem achter laat. Met gezelschap deed ze dat niet. Dat vonden de jongens niet erg om wat gezelschap te houden. Kees twijfelde even of dit een manier was een hond achter te laten en dat we verder zouden moeten fietsen met een extra gezinslid, maar Gino werd weer netjes opgehaald. Vanaf daar de Posbank op gefietst, met een een sanitaire stop bij het bezoekerscentrum. Ook daar van het vakantiegeld van opa en oma een knuffel van een zwijn(door Robert gekocht) en Jacco een pak kaarten met 3D vogels erop. Onze klim was de langste en de steilste, maar ook met een prachtig uitzicht. Waar ik 6 jaar terug trainde voor de AlpeDu6, fietsten we nu als gezin naar boven. Wederom lag ik in de achterhoede, maar een perfecte positie voor het maken van foto’s. Het was wel warm en rusten op schaduwplekken wat nodig. Maar waar je klimt daal je ook weer een keer en dat was een kilometers lange afdaling over de hele Veluwe waar we met gemak rond de 25-30 km/h haalden. Even leek het dat Jacco z’n derailleur het begaf, maar met wat technische blik van Kees en gerommel met een schroevendraaier lijkt hij het weer te doen 🤞🏻. Daar een leuke natuurrampen in de Betuwe opgezocht, zodat het morgen niet al te ver is naar de volgende camping. 
Lennart had geen energie meer, had het warm en zwaar. Het bleef erg warm dus op zoek naar ijs op de route. Die plek vonden we, waar ze ook zoute patat serveerde en een sproeier hadden neergezet om af te koelen door met kleding en al eronder te gaan staan. Met nieuwe goede moed en een puber met een zout patatje in zijn maag, gingen we weer verder. 

De route uitgestippeld en zo via Wageningen gefietst. Daar op een terrasje heerlijk gegeten, maar begon het in de verte al te rommelen en werd het donker boven ons. Onweer. Op de buienradar gekeken en besloten snel af te rekenen en weer op de fiets te springen. Via Veenendaal De Grebbeberg beklommen, waar Robert toch wel erg onder de indruk was van alle graven op de begraafplaats. Dat deze mensen in ons land hadden gevochten zodat wij bevrijd zouden worden. Daarna weer een mooie afdaling via Ouwehand Dierenpark. En toen kwamen er hele druppels uit de lucht vallen. Het was eigenlijk wel lekker nu het nog zo warm was. Maar het onweer kwam ook steeds meer in de buurt. Kees had de juiste inschatting gemaakt dat wanneer we de brug over de Neder-Rijn hadden genomen het aan de andere kant droog zou zijn en de buien de andere kant op dreven. En het klopte! In de verte bleef het nog lang rommelen, ook toen we bij de camping aankwamen na 75 kilometer. Maar iedereen is voldaan van de dag. Nu uitrusten en morgen op naar de volgende camping

Foto’s